VK Opinie

Han Gerlings heeft er voor gezorgd dat Amersfoort de waterlijn aan haar inwoners en toeristen kan aanbieden. Deze toeristische attractie trekt het meeste publiek van alle attracties in de stad. Tevens heeft Han de Fietsboot opgericht.

De steun die ik jullie nu kan en wil bieden is deze (mijn) opvatting:

Bij het ontwikkelen van de Eemhaven tot een recreatieve haven als vitaal onderdeel van het stadshart (uitbreiding van de binnenstad?) is in mijn ogen de ‘fout’ gemaakt om aan de Grote koppel flatgebouwen te ontwikkelen van een (Duitse) architect, die geen enkele toevoegde waarde bieden aan de haven. Een gemiste kans. Deze flats hadden overal in Amersfoort gebouwd kunnen worden!

Op zijn minst had de naar de haven gerichte begane grond-laag een publieksfunctie moeten hebben.

We hebben nu ons nieuwe ‘grootste plein’ met de gave -deels historische- ‘achterwand’, óver het water,  aan de Grote Haag. Vanzelfsprekend moest dat Eemplein met moderne gebouwen opnieuw worden ingevuld. Een reconstructie van de gasfabriek, zou op deze plaats niet passen. Gelukkig hebben de ex-bewoners van ’t Sasje zich stevig geroerd en hebben zij het havenverleden een gezicht gegeven met het beeld De Zakkendrager. De gemeente heeft een heel klein stukje kade monumentaal ingericht (op beide oevers) en de langzaamverkeersbrug kreeg later alsnog de naam Sasjesbrug.

Helaas is ‘het Spijkertje’ verdwenen. Een moderne herinnering aan het Spijkertje is, net als de poging om het gebouwtje een nieuw leven te geven, mislukt. De plek is nu  nog ‘gereserveerd’.

Net op het punt waar ‘nieuw’ overgaat naar een mengsel van ‘oud en nieuw’ ligt een bouwlocatie braak, gevuld met zwarte sintels.

Naar die bouwlocatie wordt met verschillende blikken gekeken. Een nieuw gebouw  op die locatie levert de gemeente geld op, ook al draagt dat gebouw niet bij aan het concept recreatieve haven.

Het aardige van jullie initiatief is, dat jullie de  recreatieve- en historis-che/erende aspecten centraal stellen met jullie pleidooi om op die plek de verhoogde oliemolen “De ‘her’Rijzende Zon” te herbouwen.

Áls dat mogelijk is, zou dat buitengewoon aardig zijn, om een aantal redenen. Jullie noemen er een aantal. Ik voeg daar één aan toe.

De herrijzende Zon zou als kantelpunt de mix tussen nieuw en oud in de haven kunnen versterken. Er is in Amersfoort geen enkele molen meer. Als de molen op deze plaats een nieuwe functie zou kunnen krijgen (behalve mooi en verwijzend naar onze historie), dan helpt dat om dit plan geaccepteerd en gefinancierd te krijgen. Dus er moet worden gezocht naar een positieve functie van de molen én het onderliggende gebouw dat de molen ‘optilt’. Vroeger werd een molen op zo’n gebouw geplaatst om nog voldoende wind te kunnen vangen. Hoe staat het nu met de wind op die locatie?

Is die wind voldoende aanwezig om de molen functioneel te kunnen gebruiken om iets te malen, al was het maar elektriciteit? Zo niet, dan kost het energie om de wieken te laten draaien, Een molen met steeds stilstaande wieken is net niks. In molenland vertelt de stand van stilstaande wieken een verhaal. Kunnen we iets met de wiekenboodschappen van De herrijzende Zon, in onze stad?

En, natuurlijk moet het ‘onderhuis’ geld opbrengen. Een toeristische functie zou leuk zijn, maar brengt dan in verhouding weinig op. Zou een invulling met City-Regiomarketing en een publieksruimte waarin Amersfoort zijn beginnende ondernemers aan het publiek (als ondernemende stad) kan presenteren, iets zijn?

Misschien kan het plan van De herrijzende Zon ook op een andere manier nog functioneren als een kantelmo(nu)ment. Zandfoort aan de Eem was een vreemde eend in het stadsbeeld, dat als ‘tijdelijk’ werd geaccepteerd. Het restaurant zou plaats moeten maken voor ordentelijke nieuwbouw, zodra de economie weer een beetje aantrok.

Inmiddels is een heel interessante ‘tegencultuur’ zich aan het ontwikkelen. Het (Nota Bene) ‘Oliemolenkwartier’ is zich aan het ontwikkelen als een interessante mix van zakelijk gezonde moderne ondernemingen en cultuurhistorie. Broeinesten van nieuwe initiatieven vinden een plaats in De Nieuwe Stad en straks misschien in het fabriekscomplex in de bocht tussen de Kleine Koppel en de Geldersestraat. In het huidige economische bestel is stimulering van vernieuwing in het bedrijfsleven waarschijnlijk een zeer goede zaak. Ook in de toekomstvisie op Amersfoort als middelgrote stad, met respect voor historische monumenten, zonder te vervallen in een gevecht tussen oud en nieuw, past een duidelijker herwaardering van de waarde van oud in de toekomstige Amersfoort-mix

Jullie zouden misschien kunnen om een nieuwe stadsdiscussie over de wenselijkheid van een goede mix tussen oud en nieuw; mogelijk gedifferentieerd naar verschillende delen van onze gemeente.

Lopende die discussie zou De herrijzende Zon zich (als concept) kunnen opstellen als ‘kantelpunt’; en daardoor van de gemeente kunnen verlangen dat- lopende die discussie-, de kansen voor De herrijzende Zon niet sluipend verkeken mogen worden.

Ik stuur Joke Sickmann een CC-tje, met de vraag: Zie jij een mogelijkheid om zowel Siësta als OVF het initiatief te (laten) nemen tot het initiëren van een stadsdiscussie ‘goede mix oud en nieuw’?

Intussen werken jullie stevig door aan het zoeken van een acceptabele financiële ‘basis’ voor De herrijzende Zon!

Succes!

Vriendelijke groeten,

Han Gerlings

Na 19:40 minuten het interview met Laurens Olieman

Klik op de molen voor de start van de animatie

Op 17 juni heeft Laurens Olieman een presentatie gegeven over dit project tijdens Amersfoort in Gesprek.

Dit was een vraaggesprek georganiseerd door Archief Eemland en Siësta.